In de Spanjaardstraat staat een huis genaamd « Den Noodt Gods », bij de Bruggelingen beter gekend onder de naam « Het Spookhuis ».
Lang, heel lang geleden, was dit huis een nonnenklooster. Aan de overkant - gescheiden door het water van de Reie - bevond zich het klooster van de paters augustijnen. Men zegt dat de beide panden in een ver verleden via een onderaardse gang met elkaar verbonden waren.
De paters hadden deze gang echter niet nodig. Zij kwamen regelmatig langs brug naar het nonnenklooster om er de Heilige Mis op te dragen en biecht te horen.
Een biddende augustijner monnik. 1515, Gerard David, The National Gallery
Nu was daar in het klooster een bloedmooie, jonge non die haar proeftijd deed en besloten had in te treden in het klooster. Een jonge pater, die al verschillende keren haar biecht had gehoord, werd verliefd op haar. Door gebed en boete probeerde hij de strijd tegen de bekoring te overwinnen. Maar hoe meer hij aan haar dacht, des te sterker werd het verlangen om bij haar te zijn.
Toen hij bij toeval het bestaan ontdekte van de geheime gang brak bij hem de laatste weerstand... Op een avond sloop hij langs de onderaardse gang naar het nonnenklooster, op zoek naar zijn geliefde.
De jonge zuster, die ook wel iets voor de jonge man voelde, was diezelfde avond op weg naar de kapel om te bidden. Morgen zou ze de pater haar verlangen opbiechten en hem om vergiffenis vragen.
Plotseling
stond ze oog in oog met de jonge pater. “Ga mee met mij”, zei hij. “Laat ons
beiden uit het klooster wegvluchten en samen een nieuw leven beginnen.”
De jonge vrouw stond als versteend. Ze werd heen en weer geslingerd tussen haar liefde voor hem, en haar vaste voornemen om een goede non te worden.
De jonge pater nam haar in zijn armen en wilde haar zoenen. Maar ze schrok en rukte zich weer los. Ze was helemaal overmand door haar emoties.
“Kom morgen terug”, antwoordde ze.
Dagen na elkaar kwam de jonge pater via de onderaardse gang zijn geliefde opzoeken. Hoe meer hij haar zag hoe groter zijn verlangen werd.
foto uit de trailer "De spoken van Brugge"
Maar het meisje kon, hoe zeer ze de Heer ook bad om een goede keuze te maken, geen beslissing nemen. Dat maakte hem zo wanhopig dat zijn verlangen omsloeg in woede. Op een nacht stak hij haar neer, nam haar lijk mee en vluchtte weg.
Toen de zusters zich de volgende morgen verzameld hadden voor de H. Mis, werd haar verdwijning vastgesteld. Nooit werd nog een spoor van hem of haar teruggevonden. Wel leek het of sindsdien het huis behekst was.
Na een tijd later zag men in het nonnenklooster, na het invallen van de duisternis, twee spookachtige gedaanten rondwaren die verscheurende jammerklachten uitstootten.
De spookverschijningen waren zo eng dat de zusters enige tijd later het pand verlieten en elders een onderdak vonden. Dit was meteen het startsein voor een akelig verhaal dat in de ganse stad de ronde deed.
De geest van de non dwaalt door het pand
’s Avonds laat zou de ene dag een sneeuwwitte gedaante met prevelende lippen door het leegstaande gebouw dwalen. De andere dag zag men het silhouet van een pater met grimmig gezicht. Beiden schenen nooit gehinderd te worden door muren of gesloten deuren. Nooit werden ze samen gezien en steeds om middernacht verdwenen de gestalten.....
Honderden jaren later werd het huis, na regelmatig leeggestaan te hebben, bewoond door de Engelse familie Unlacke. Zij vertelden aan vrienden en verwanten dat ze regelmatig met de spoken geconfronteerd werden. Wat het spookverhaal nog "groter" maakte. Zou de legende dan toch geen legende zijn?
Een zekere Eglinton, een in die tijd gekend en befaamd helderziende en medium, werd door de familie Unlacke naar Brugge uitgenodigd om een onderzoek in te stellen.
Dit gebeurde in aanwezigheid van de schrijfster Florence Marryat die over deze gebeurtenis schreef in haar boek « There is no death ».
In ieder geval beleefde de helderziende de dag nadien de schrik van zijn leven toen hij zware stuiptrekkingen kreeg en in een coma leek te vallen. Plots verscheen de jonge non voor hem. Ze fluisterde: "Hij had mij lief en ik had hem lief."
Volgens Marryat heeft Eglinton gesproken, zowel met de geest van de pater als met die van de non. De pater vertelde hem dat hij de jonge zuster aantrof bij het verlaten van de kapel. Toen hij haar zijn liefde verklaarde was zij zo van streek dat zij wegvluchtte. In een vlaag van woede om zijn afwijzing, vermoordde hij haar en begroef het lijk.
De laatste woorden die Eglinton nog van de pater vernam waren: « Bidt veel voor de ongelukkige die ik ben ».
De schim van de zuster vertelde aan Eglinton, steeds nog volgens Marryat, hetzelfde verhaal. Zij smeekte op haar beurt te bidden voor haar moordenaar. Op de vraag van het medium wie haar moordenaar was geweest, wou ze alleen kwijt dat hij een Italiaan was, 31 jaar oud. Zelf heette ze Hortence Dupont en was 23 jaar toen ze vermoord werd.
Of het spokenverhaal er iets mee te maken had of niet, feit is dat het huis doorheen de jaren meer dan regelmatig leeg en verlaten stond en dit was er op zijn beurt de oorzaak van dat het verhaal van de spoken nooit uit de actualiteit verdween.
Pittig detail: Terwijl ik deze legende neerschrijf hoor ik plots een luide kraak in het raam van het bureau waar ik zit. Zo luid dat mijn vrouw, die vooraan in de living is, verschrikt komt kijken wat er gebeurd is. Ik denk eerst dat de ruit barst. Neen! Dan vermoed ik dat er een steen of kei tegen het raam geworpen werd. Ik ga kijken... geen steen. Er is trouwens een muggenraam voor het venster, een vogel is het dus ook niet. We vinden niets, geen barst in het raam, geen barst in de muur. Niets! Van synchronisiteit gesproken. (zondag 12 oktober 2014)
Op de kaart van Marcus Gerards uit 1562 is het augustijner klooster en het pand
aan de overzijde van de Augustine Reye te zien.
aan de overzijde van de Augustine Reye te zien.
Het huis waar alles zich afspeelt is een
laatmiddeleeuws pand uit de 15de- 16de eeuw. Het is ook
te zien op de kaart van Marcus Gerards uit 1562.
Het staat op de hoek van de Spanjaardstraat en de
Kortewinkel in Brugge en heet 'Den Noodt Gods'. Het werd in 1616 verbouwd in opdracht van de Spaanse handelaar Francisco
de Peralta. Hij was ook de opdrachtgever van de mooie renaissancepoort met het
jaartal 1616. In het fronton is een medaillon aangebracht met de beeltenis van
Francisco. De houten deurnaald van de poort is versierd met het beeld van de
heilige Franciscus van Assisi en het wapenschild van de familie de Peralta.
het huis "De Noodt Gods"
De familie Peralta waren handelaars, afkomstig uit
Navarra en ze deden gouden zaken in Brugge. Ze
investeerden in grote huizen en bewoonden eerst het hotel Peralta in de
Sint-Jacobsstraat waar nu het hotel Navarra gevestigd is.
Een bekende telg
uit de familie was Don Juan de
Peralta (° 22 juni 1549),
Consul van
de Spaanse provincie Navarra
en tevens Schepen van Brugge. Hij bouwde op de plaats van het huidig hotel z'n
ambtswoning. Samen met zijn echtgenote Maria Lauwers, ligt hij begraven in de
aanpalende St. Jakobskerk, juist achter het hoogaltaar, onder een witte
grafzerk.
Don Juan
de Peralta (foto Hotel Navarra)
Het huis “De Noodt Gods” onderging in de loop van
de 18de en de 19de eeuw veel wijzigingen. Toen men het gebouw in 1970
restaureerde stelde men vast dat het gebouwd was op eikenhouten palen. Die
waren grotendeels weggerot en het huis stond op invallen. Het pand werd
gesloopt, met uitzondering van de gevel aan de Spanjaardstraat en de topgevel
aan de Kortewinkel.
De Spoken van Brugge
In Brugge kan je ook deelnemen aan een stadsspel:
“De spoken van Brugge”
“Brugge wordt reeds
geruime tijd opgeschrikt door drie spoken. Slaag jij erin hun dolende geesten
weer tot rust te brengen?... “
Verdeeld in een aantal
teams bezoekt u met het fotoboek De Spoken van Brugge de mooiste plekjes van
het Venetië van het Noorden. U brengt onderweg denk- en doe opdrachten, ludieke
en creatieve taken tot een goed einde.
Dit teambuilding
stadsspel, dat de vorm heeft van een fotozoektocht, start aan het Minnewater en
eindigt circa drie uur later op de Markt van Brugge. Er bestaat een draaiboek
voor de spelleiding/organisator van het stadsspel, waarmee u het geheel zelf
kunt organiseren en spelen. Benodigdheden: dit draaiboek (werkboekje en
oplossingen inbegrepen) + een fotoboek per deelnemer, dat kan besteld worden
via info@interactief.be
De Augustijnenbrug
Productdetails:
ISBN 9781446729151
Copyright Patrick Bernauw,
Marc Borms & de Scriptomanen vzw (Standaard copyrightlicentie)
Uitgever : de Scriptomanen vzw
Meer informatie vindt U op volgende websites:
© Marc Willems (2014)
brugse.legenden@gmail.com
Beste Marc, ik legde in mijn website over het bierverleden van Brugge een link naar jouw legende van het spookhuis. Op deze link kan je het zien : http://www.profgoedbier.be/brouwerijliondor
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je verhaal